Dogma ‘25 - The feminist manifesto



In een wereld waarin mannelijke dominantie in beelden vormgeeft hoe wij onszelf en anderen zien, verklaar ik, Nina Broers, samen met makers die streven naar rechtvaardigheid en oprechtheid, het volgende manifest: 


I.       De film wordt gedraaid op een echte locatie, aanpassingen binnen de aankleding zijn minimaal. Bij voorkeur wordt de gewenste aankleding (met een eventuele langdurige inleefperiode) organisch op de set gerealiseerd.

II.       Er wordt geen gebruik gemaakt van muziek als toevoeging, enkel geluiden die in en rondom de locatie te vinden zijn. Een toevoeging van ondersteunend geluid moet beargumenteerd en geassocieerd kunnen worden met een lichamelijke sensatie.

III.      De camera is hand-held. Bij uitputting of ondersteuning is het gebruik van een easy-rig, shoulder rig of steadycam toegestaan. Creatieve toepassingen zoals een bodycam zijn ook toegestaan. Meerdere camera’s zijn toegestaan.

IV.      De cameravoering en andere technische ondersteuningen moeten het contact tussen zowel de crew als acteurs & de workflow niet in de weg zitten. Er is geen belang bij ingewikkelde, arbeidsintensieve licht installaties en camerabewegingen. Dit zit de continuïteit én flexibiliteit op zowel de set als bij de nabewerking in de weg.

V.         Het script is fluïde en vult zo min mogelijk in voor de acteurs. Zij moeten bijdragen aan hun eigen dialoog. Het verhaal moet voortvloeien uit de authentieke ervaring, emotie en taal van zowel regie als acteurs.

VI.       Lichamelijke ‘oneffenheden’ zoals littekens, lichaamshaar, huidtextuur en roodheid van de huid worden níet weggehaald of geretoucheerd.

VII.      De camera observeert zoveel mogelijk vanuit een onpartijdige stem, zonder te objectiveren. De blik is betrokken maar niet dominant.

VIII.     Het standpunt is vrouwelijk. Dat wat geobserveerd wordt, wordt gerepresenteerd door de vrouwelijke ervaring.

IX.       Een opoffering is mogelijk noodzakelijk. Indien de situatie er naar staat, en iemand zijn eigen gat aan het graven is, is een opoffering voor de hogere waarde van kunst, in overweging een benodigdheid.

X.        De crew is inclusief. Minstens de helft van de crew identificeert zich als vrouw. Diversiteit achter de camera is even belangrijk als ervoor.

XI.       De film is een collectieve uiting; een samenwerking waarin alle stemmen gehoord worden.

XII.      Zorg is een fundamentele waarde. Het productieproces moet zorgzaam zijn voor zowel cast als crew. Consent, welzijn en (emotionele) veiligheid zijn net zo belangrijk als de film zelf.

XIII.      Intieme scènes worden gemaakt met een intimiteitscoördinator en altijd met expliciete toestemming.

XIV.      Seks is geen spektakel, maar onderdeel van een karakterontwikkeling of relaties.